คะแนน EPDS ที่สูงของฉันและเรื่องราวของฉันในการฟื้นตัวจากภาวะซึมเศร้าหลังคลอด

สองสามสัปดาห์แรกกับลูกน้อยของฉันเต็มไปด้วยความรักที่น่าทึ่งและความเหนื่อยล้าถึงขีดสุด ฉันคาดหวังถึงค่ำคืนที่นอนไม่หลับและวงจรการป้อนนมและเปลี่ยนผ้าอ้อมที่ไม่สิ้นสุด สิ่งที่ฉันไม่คาดคิดคือหมอกสีเทาหนาทึบที่ค่อยๆ ปกคลุมและไม่ยอมจางหายไป นี่ไม่ใช่แค่ "อาการเบบี้บลูส์" ที่ใครๆ ก็พูดถึง นี่เป็นสิ่งที่แตกต่างออกไป นี่คือเรื่องราวส่วนตัวของฉันในการเผชิญหน้ากับคะแนน EPDS ที่สูง และการค้นหาทางกลับสู่แสงสว่าง หากคุณกำลังรู้สึกหลงทางในเงามืดของการเป็นแม่ และกำลังถามตัวเองว่า ควรทำอย่างไรหลังจากได้คะแนน EPDS สูง? ฉันหวังว่าการเดินทางของฉันจะสามารถมอบความหวังเล็กๆ น้อยๆ ให้คุณได้ บางทีอาจถึงเวลาที่จะทำความเข้าใจความรู้สึกของคุณด้วยขั้นตอนแรกที่เป็นความลับ เช่นเดียวกับที่ฉันทำ คุณสามารถ เริ่มการคัดกรอง ได้เลยตอนนี้

การรับรู้สัญญาณ: การเดินทางของฉันสู่การทดสอบ EPDS

ก่อนที่ลูกของฉันจะลืมตาดูโลก ฉันเคยจินตนาการว่าการเป็นแม่นั้นเต็มไปด้วยช่วงเวลาที่สดใสราวกับภาพในอินสตาแกรม ความเป็นจริงนั้นซับซ้อนกว่ามาก ความสุขนั้นมีมากมาย แต่ก็ปะปนอยู่กับความเศร้าและความสับสนที่ฉันไม่สามารถสลัดทิ้งไปได้ ฉันรู้สึกขาดการเชื่อมโยง ไม่ใช่แค่กับตัวเองก่อนมีลูก แต่บางครั้งก็น่ากลัว คือกับเจ้าตัวน้อยที่ฉันรักที่สุดในโลก

การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย: PPD รู้สึกอย่างไรสำหรับฉัน

มันเริ่มต้นเล็กๆ น้อยๆ ฉันพบว่าตัวเองร้องไห้โดยไม่มีเหตุผลขณะพับผ้า การหัวเราะกลับรู้สึกเหมือนเป็นภาษาต่างประเทศที่ฉันลืมวิธีพูดไปแล้ว ฉันรู้สึกกระวนกระวายใจอยู่ตลอดเวลา หัวใจเต้นแรงด้วยความวิตกกังวลเกี่ยวกับเรื่องที่ไม่เคยรบกวนฉันมาก่อน ลูกหายใจอยู่ไหม? ฉันเป็นแม่ที่ดีพอหรือเปล่า? สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่แค่ความกังวลชั่วคราว แต่เป็นความคิดที่ไม่หยุดหย่อนและวนเวียนอยู่ในหัวจนพรากความสงบสุขไปจากฉัน ฉันรู้สึกผิดอย่างมากที่ไม่ใช่คุณแม่มือใหม่ที่สดใสและเปล่งปลั่งอย่างที่ใครๆ ก็คาดหวัง นี่ไม่ใช่แค่ความเหนื่อยล้า แต่เป็นสัญญาณเริ่มต้นของ PPD และฉันรู้สึกโดดเดี่ยวอย่างยิ่งกับประสบการณ์นี้

ก้าวแรก: การค้นพบการคัดกรอง EPDS ฟรี

คืนหนึ่งขณะเลื่อนดูโทรศัพท์ระหว่างให้นมลูกตอนตี 3 ฉันพิมพ์คำว่า "ทำไมฉันถึงรู้สึกเศร้ามากหลังจากมีลูก" ลงในช่องค้นหา ฉันเจอสิ่งที่เรียกว่า Edinburgh Postnatal Depression Scale (EPDS) ยิ่งฉันอ่านมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งเห็นความรู้สึกของตัวเองสะท้อนอยู่ในคำอธิบายมากขึ้นเท่านั้น ฉันพบเว็บไซต์ที่เป็นประโยชน์ซึ่งเสนอ การทดสอบ EPDS ออนไลน์ ที่ฟรี เป็นส่วนตัว และรวดเร็ว การคิดที่จะคุยกับใครสักคนทำให้รู้สึกกลัว แต่การตอบคำถามสิบข้อบนหน้าจอนั้นรู้สึกว่าพอจะทำได้ มันรู้สึกเหมือนเป็นวิธีที่ปลอดภัยและไม่ระบุตัวตนในการเผชิญหน้ากับความวุ่นวายภายในใจฉัน การก้าวแรกเพื่อ ตรวจสอบคะแนนของฉัน เป็นหนึ่งในสิ่งที่กล้าหาญที่สุดที่ฉันเคยทำ

มากกว่าแค่ตัวเลข: การตีความคะแนน EPDS ที่สูงของฉัน

การทำ แบบสอบถาม EPDS ใช้เวลาน้อยกว่าห้านาที เมื่อผลลัพธ์ปรากฏบนหน้าจอ ฉันก็แทบกลั้นหายใจ คะแนนสูงมาก — อยู่ในเกณฑ์ที่บ่งชี้ถึงความเป็นไปได้สูงที่จะมีภาวะซึมเศร้า ปฏิกิริยาแรกของฉันคือความตื่นตระหนก แต่แทบจะทันทีนั้น ความรู้สึกอื่นก็ถาโถมเข้ามา: ความโล่งใจ มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด แต่เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองได้รับการยอมรับ ฉันไม่ได้ล้มเหลว ฉันไม่ใช่แม่ที่ไม่ดี ฉันกำลังประสบปัญหาด้านสุขภาพที่ถูกต้องตามกฎหมาย และตอนนี้ฉันก็มีชื่อเรียกมันแล้ว

คะแนนของฉันและความหมายต่อการเดินทางหลังคลอดของฉัน

ตัวเลขนั้นไม่ใช่คำตัดสินสุดท้าย มันเป็นจุดเริ่มต้น คะแนน EPDS ที่สูงทำให้ฉันมีคำพูดและความกล้าที่จะอธิบายสิ่งที่ฉันกำลังเผชิญอยู่ มันเปลี่ยนความรู้สึกคลุมเครือที่ว่า "ฉันไม่โอเค" ให้กลายเป็นข้อมูลที่ชัดเจนและนำไปสู่การดำเนินการได้ คะแนนไม่ใช่ป้ายที่บ่งบอกถึงความอ่อนแอ แต่มันคือป้ายบอกทางที่ชี้ไปยังความช่วยเหลือที่ฉันต้องการอย่างยิ่ง การทำความเข้าใจการตีความคะแนน EPDS นั้นเป็นสิ่งสำคัญ มันหมายความว่านี่เป็นภาวะที่พบได้ทั่วไปและสามารถรักษาได้

การลงมือทำ: ขั้นตอนแรกของฉันหลังจากได้คะแนนสูง

เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันถือคะแนน EPDS ของฉันราวกับเป็นโล่ และโทรไปที่สำนักงานแพทย์ เมื่อพยาบาลถามถึงเหตุผลที่ฉันต้องการนัด ฉันไม่ได้พูดติดขัดหรือพยายามลดทอนความรู้สึกของตัวเอง ฉันพูดว่า "ฉันได้ทำแบบคัดกรอง Edinburgh Postnatal Depression Scale และคะแนนของฉันสูง ฉันจำเป็นต้องคุยกับหมอเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้าหลังคลอด" ประโยคเดียวประโยคนั้น ที่มีข้อมูลจากการคัดกรองของฉันสนับสนุน ได้ทำลายอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุด มันเปิดประตูสู่การสนทนาที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของฉัน และเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวการฟื้นตัวจาก PPD ของฉันในที่สุด แพทย์ฟังอย่างอดทน อธิบายว่า PPD เป็นเรื่องปกติและสามารถรักษาได้ และสรุปตัวเลือกการสนับสนุนต่างๆ รวมถึงการบำบัดและกลุ่มสนับสนุน การรู้ว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียวและมีขั้นตอนที่เป็นรูปธรรมที่ฉันสามารถทำได้ ทำให้ฉันรู้สึกโล่งใจอย่างมาก หากคุณกำลังสงสัยว่าจะทำอย่างไร นี่คือขั้นตอนแรกที่สำคัญที่คุณสามารถทำได้หลังจาก ได้รับผลลัพธ์ของคุณ

การค้นหาแสงสว่าง: เส้นทางสู่การฟื้นฟูจากภาวะซึมเศร้าหลังคลอดของฉัน

การฟื้นตัวไม่ใช่การแก้ไขที่เกิดขึ้นชั่วข้ามคืน แต่มันเป็นการเดินทางที่ค่อยเป็นค่อยไปของการค้นหาการสนับสนุนและการค้นพบตัวเองอีกครั้ง แพทย์ของฉันมีความเห็นอกเห็นใจและเข้าใจ โดยยืนยันว่าฉันน่าจะกำลังเผชิญกับภาวะซึมเศร้าหลังคลอดและความวิตกกังวล เราได้หารือเกี่ยวกับแผนการรักษาที่เหมาะสมกับฉัน ซึ่งรวมถึงการบำบัดและการเชื่อมโยงกับแหล่งข้อมูลอื่นๆ การคัดกรองเบื้องต้นนั้นเป็นจุดเริ่มต้นที่นำไปสู่ทุกสิ่งที่ตามมา

การสร้างระบบสนับสนุนที่ช่วยเหลือได้อย่างแท้จริง

ส่วนที่สำคัญที่สุดในการเยียวยาของฉันคือการสร้างเครือข่ายสนับสนุนที่แข็งแกร่ง ฉันเริ่มต้นด้วยคู่ของฉัน โดยแบ่งปันคะแนนและอธิบายความหมายของมัน เขาเห็นว่าฉันกำลังลำบาก แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยอย่างไร ตอนนี้เรามีจุดเริ่มต้นร่วมกัน ฉันยังเข้าร่วมกลุ่มสนับสนุนคุณแม่มือใหม่ในท้องถิ่น การได้อยู่ในห้องเดียวกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้าใจความรู้สึกที่ขัดแย้งกันของการเป็นแม่โดยปราศจากการตัดสินนั้นเป็นการเปลี่ยนแปลงชีวิต เราได้แบ่งปัน เรื่องราวภาวะซึมเศร้าหลังคลอด และเป็นครั้งแรกที่ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียว

การปฏิบัติประจำวันเพื่อการเยียวยาและการดูแลตนเอง

การบำบัดทำให้ฉันมีกลไกการรับมือ แต่ฉันก็ได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของการดูแลตนเองเล็กๆ น้อยๆ ในแต่ละวัน สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่การแสดงออกที่ยิ่งใหญ่ แต่เป็นการปฏิบัติที่เรียบง่ายและสม่ำเสมอที่ช่วยให้หมอกจางหายไป

• การเดิน 10 นาที: ทุกวัน ฉันบังคับตัวเองให้ออกไปข้างนอกเพียง 10 นาที อากาศบริสุทธิ์และการเปลี่ยนบรรยากาศช่วยปรับอารมณ์ของฉันได้อย่างมาก
• เวลาอาบน้ำที่ได้รับการปกป้อง: ฉันขอให้คู่ของฉันรับประกันว่าฉันจะได้อาบน้ำ 15 นาทีโดยไม่มีใครรบกวนในแต่ละวัน มันกลายเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ส่วนตัวของฉันเพื่อปรับสภาพจิตใจ
• การเขียนบันทึกอย่างซื่อสัตย์: ฉันเริ่มเขียนความรู้สึกของฉันลงไป ไม่ว่ามันจะยุ่งเหยิงหรือมืดมนแค่ไหน การได้ระบายมันออกจากหัวและลงบนกระดาษช่วยลดทอนพลังของมันลง

ข้อความแห่งความหวัง: คุณไม่ได้อยู่คนเดียวในการเดินทางหลังคลอด

เมื่อมองย้อนกลับไป คะแนน EPDS ที่สูงนั้นไม่ใช่คำสาป แต่มันคือเส้นชีวิต มันเป็นกุญแจที่ไขประตูสู่ความเข้าใจ ความช่วยเหลือ และท้ายที่สุดคือการเยียวยา วันนี้หมอกได้จางหายไปแล้ว ฉันยังคงมีวันที่ยากลำบาก — การเป็นแม่เป็นการเดินทางที่ท้าทาย — แต่ความสุขไม่ถูกบดบังด้วยความเศร้าอันหนักหน่วงนั้นอีกต่อไป ความผูกพันของฉันกับลูกแข็งแกร่งกว่าที่เคย สร้างขึ้นบนรากฐานของความสุขที่แท้จริงและได้มาด้วยความพยายาม

หากเรื่องราวของฉันทำให้คุณรู้สึกเชื่อมโยง โปรดรู้ไว้ว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียวและคุณไม่ต้องตำหนิตัวเอง ความรู้สึกของคุณนั้นถูกต้อง การสละเวลาเพื่อตรวจสอบตัวเองไม่ใช่เรื่องเห็นแก่ตัว แต่มันเป็นสิ่งจำเป็น การตอบคำถามง่ายๆ สองสามข้อในการ คัดกรอง EPDS อาจเป็นก้าวแรกบนเส้นทางสู่การฟื้นตัวของคุณเอง ฉันขอแนะนำให้คุณ ทำแบบทดสอบ และมอบของขวัญแห่งความชัดเจนให้กับตัวเอง คุณสมควรที่จะมีความสุขกับช่วงเวลาอันมีค่านี้

คำถามเกี่ยวกับ EPDS และสุขภาพจิตหลังคลอดของคุณ ได้รับคำตอบแล้ว

คะแนน EPDS ปกติคือเท่าไหร่?

โดยทั่วไปแล้ว คะแนน 0-9 ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ปกติ แต่สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่า "ปกติ" นั้นแตกต่างกันไปสำหรับแต่ละบุคคล ความรู้สึกเศร้าหรือวิตกกังวลที่คงอยู่เป็นเวลานานควรได้รับการปรึกษาจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ ไม่ว่าคะแนนจะเป็นเท่าใดก็ตาม

ควรทำอย่างไรหลังจากได้คะแนน EPDS สูง?

คะแนนสูง (โดยทั่วไปคือ 10 ขึ้นไป) บ่งชี้ถึงความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากภาวะซึมเศร้าหลังคลอด ขั้นตอนแรกที่สำคัญที่สุดคือการแบ่งปันผลลัพธ์ของคุณกับผู้ให้บริการด้านสุขภาพที่เชื่อถือได้ เช่น สูติแพทย์ หรือแพทย์ประจำครอบครัว พวกเขาสามารถให้การวินิจฉัยอย่างเป็นทางการและหารือเกี่ยวกับทางเลือกในการรักษาได้

การทดสอบ EPDS ใช้เวลานานเท่าไหร่?

เร็วมาก! การทดสอบ EPDS ออนไลน์ ที่ฉันทำ มีเพียง 10 คำถามและใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีในการทำเสร็จ มันถูกออกแบบมาให้รวดเร็วและเข้าถึงได้ง่ายสำหรับพ่อแม่มือใหม่ที่มีงานยุ่ง

การทดสอบ EPDS ฟรีหรือไม่?

ใช่ การคัดกรองที่ฉันใช้ให้บริการฟรีและเป็นความลับอย่างสมบูรณ์ เครื่องมือคัดกรองออนไลน์ดังกล่าวให้บริการที่สำคัญนี้โดยไม่มีค่าใช้จ่าย เพื่อช่วยให้พ่อแม่ได้รับข้อมูลเชิงลึกเบื้องต้นที่จำเป็น คุณสามารถ ลองใช้เครื่องมือฟรี ได้ด้วยตัวเอง

EPDS คัดกรองความวิตกกังวลหรือไม่?

แม้ว่า EPDS จะออกแบบมาเพื่อคัดกรองอาการของภาวะซึมเศร้าเป็นหลัก แต่คำถามบางข้อ (เช่น คำถามเกี่ยวกับความวิตกกังวลและอาการตื่นตระหนก) ก็สามารถช่วยระบุความวิตกกังวลได้เช่นกัน คุณแม่หลายคนประสบทั้งภาวะซึมเศร้าหลังคลอดและความวิตกกังวลไปพร้อมๆ กัน ดังนั้นเครื่องมือนี้จึงเป็นตัวบ่งชี้ที่เป็นประโยชน์สำหรับทั้งสองอย่าง